Projekt „Ale mam serce”

„Ten projekt jest realizowany przy wsparciu finansowym Komisji Europejskiej. Ta publikacja odzwierciedla jedynie stanowisko jej autora, a Komisja nie ponosi odpowiedzialności za sposób wykorzystania zawartych w niej informacji.”

Nieformalna grupa młodzieżowa „Bursiaki” przy wsparciu Bursy Szkolnej Integracyjnej rozpoczęła w dniu 01.05.2009r. realizację projektu „…ALE MAM SERCE”. Projekt nasz otrzymał dofinansowanie z Narodowej Agencji Programu „Młodzież w Działaniu” i będzie realizowany do 31 stycznia 2010 roku. Pomysł nasz dotyczy stworzenia wraz z grupą naszych rówieśników z ośrodka dla dzieci niepełnosprawnych z Polic wystawy fotograficznej, która pokazała by możliwości jakie „drzemią” w osobach niepełnosprawnych. Ich pasje, zainteresowania, emocje, życie i jego trudności. Za udział grupy polickiej w projekcie i opiekę nad nią będzie odpowiadała Kasia Stawczyk.

Oczywiście zanim powstanie wystawa zrealizujemy szereg najróżniejszych działań, które zaplanowaliśmy po drodze. Nikt z nas nie robił wcześniej takich rzeczy, więc cały projekt to będzie nauka. Często przy wsparciu i pod okiem fachowców będziemy składać elementy naszego pomysłu w całość ?. Zrealizujemy zajęcia integracyjne by lepiej się poznać z naszymi przyjaciółmi z ośrodka, zorganizujemy wyjście do teatru, będziemy uczestniczyć w warsztatach z nauki portretowania oraz w warsztatach fotograficznych. Będziemy pracować przy organizacji sesji fotograficznych i sami je wykonamy z dzieciakami – no bardziej młodzieżą, z Polic. W pracowni stolarskiej wykonamy sztalugi do prezentacji naszej wystawy. Czeka nas też cała praca związana z promocją projektu i informacją o nim. Pewnie napotkamy najróżniejsze problemy w ciągu najbliższych miesięcy ale wierzymy, że ostatecznie wszystko uda się zgodnie z zamierzeniami zrealizować. O wszystkich działaniach postaramy się w miarę na bieżąco informować.

Nieformalna grupa młodzieżowa BURSIAKI to:
Ze strony bursy:
Marta Małkińska
Wojtek Sadowski
Gosia Buchowiec
Sabina Karpicka
Maciek Michalczyk
Maciek Pietrasik
Ze strony ośrodka:
Grzesiek Ślusarz
Sylwia Guzowska
Pozostali niezastąpieni!!! uczestnicy projektu – bursa:
Agata Śmieja
Ula Kram
Ania Choroszewicz
Iwona Zaklikowska
Marta Pach
Patrycja Mańczak
Krzysiek Boboryko
Oskar Adamczyk

Pozostali niezastąpieni!!! uczestnicy projektu – ośrodek:

Katarzyna Stawczyk
Magda Płaskowicz
Waldek Różanowski
Jarek Różanowski
Damian Kot
Axel Lewanowicz
Łukasz Bożek

15/16 maja 2009 spotkaliśmy się na terenie ośrodka w Policach by poznać się lepiej (grono osób spore to i nie wszyscy się znają;) Piątek minął na przygotowaniu do zajęć sobotnich. Zakupy, poznanie miasta i ośrodka, przygotowanie ogniska i takie tam. Sobota to już zorganizowane zajęcia warsztatowo – zabawowe prowadzone przez zatrudnionego do ich realizacji animatora. Niestety plaga chorób w ostatnim tygodniu spowodowała, że nie wszyscy mogli być obecni w Policach ale i tak było fajnie. Niestety pogoda nas nie rozpieściła i popołudniowe ognisko trzeba było zamienić na grilla pod daszkiem (eszzz ten deszcz!).

Więcej zdjęć do obejrzenia w Galerii projektu

W niedzielę, 24 maja, zorganizowaliśmy wyjście do teatru. A było to tak… Zaplanowaliśmy kiedyś sobie, że fajnie by było pójść w ramach integracji do teatru, kultury liznąć. Nikt by jednak chyba nie pomyślał, że od pomysł do realizacji jest tak długa i wyboista droga (prawie jak szczecińskie chodniki dla wózków inwalidzkich!!). Grupa zorganizowana- 25 osób, z opiekunami, nic prostszego – iść zrobić rezerwację w teatrze i w określonym terminie podziwiać sztukę. Aha, no trzeba zgłosić jeszcze, że 7 osób jest na wózkach. I oto „niespodzianka” – ilość teatrów w Szczecinie dostosowanych w jakimkolwiek stopniu dla osób niepełnosprawnych ( nie licząc życzliwości pracowników i dobrych chęci oczywiście) = 0. Jedyna szansa to Mała Scena na deptaku Bogusława, niedużo schodów, może się udać. Wystarczy pomierzyć wózki, mieć ludzi do ich przeniesienia po tych kilku schodach i już. Niestety Mała Scena jest naprawdę mała, a wózki niektóre dość spore. Trzeba jednak podkreślić życzliwość i chęć pomocy ze strony pracowników teatru. Udało się domówić tak, że 5 osób zostanie przesadzonych z wózków na miejsca, wózki wyprowadzone poza teatr i po sztuce z powrotem wprowadzone, osoby przesadzone i wyprowadzone (zniesione ze schodków). Dzięki Maćku za przypilnowanie wózków w trakcie sztuki! Wyjście okazało się bardzo udane i sprawnie przeprowadzone? Jeszcze tylko wspomnę, że nie ma też możliwości by skorzystać w Szczecinie z tramwajów, więc zrobiliśmy sobie spacerek po mieście od i do autobusu, a trzeba przyznać, że prowadzenie wózka inwalidzkiego po szczecińskich chodnikach to jest „przygoda”!!!

W Dzień Dziecka zaczęliśmy cykl zajęć z portretowania prowadzonych przez pana Adriana Bieńka. Uczyliśmy się na kolejnych zajęciach wyznaczenia proporcji twarzy i sylwetki, później wypełniania zarysu i wszystkich innych elementów, które składają się na powstanie portretu. Mimo iż każdy z nas praktycznie robił coś takiego pierwszy raz w życiu efekt był nadspodziewanie dobry. Okazuje się, że chyba każdy jest w stanie się nauczyć w jakimś stopniu odwzorować zdjęcie na dużym formacie. To chyba będzie nauka, która nie pójdzie w las 😉

Więcej zdjęć do obejrzenia w Galerii projektu

Po wakacyjnej przerwie ruszyliśmy z przygotowaniami do realizacji dalszej części projektu. Niby wszystko jest rozpisane w harmonogramie ale pewne zmiany były pewnie nieuniknione. W każdym razie zmiany w grupie były kosmetyczne, pracy czeka nas dużo, a czasu coraz mniej. We wrześniu i październiku odbyliśmy cykl 4 zajęć warsztatowych z dziedziny szeroko rozumianej fotografii. Nawet bardzo szeroko rozumianej, gdyż na zajęciach robiliśmy, zdawałoby się rzeczy „magiczne”. Dzięki bardzo prostym środkom, jak na przykład puszka po karmie dla psów, wieczko od jogurtu, troszkę taśmy izolacyjnej, klisza oraz papier światłoczuły udało nam się zrobić zdjęcia techniką otworkową.

Więcej zdjęć do obejrzenia w Galerii projektu

Poznaliśmy trochę historii fotografii, technik fotograficznych i ciekawostek związanych z tą dziedziną sztuki. Uczyliśmy się „malować światłem” czego efekt można zobaczyć w galerii zdjęć. Zaręczamy, żadne z tych zdjęć nie powstało w wyniku ingerencji photoshop-a:). W galerii można zobaczyć też zdjęcia, które powstały w konstrukcji zrobionej z opakowania po kasecie video w wyniku tygodniowego naświetlania, jak również w efekcie działania jakiegoś innego archaicznego urządzenia utrwalającego obraz, którego dokładne działanie zna tylko Paweł Kula.

Więcej zdjęć do obejrzenia w Galerii projektu

A to jest Jarek w negatywie. Poznana przez nas ciekawostka jest taka, że jak w swojej komórce w aparacie ustawi się opcję negatywu i wówczas spojrzy na to zdjęcie widziane na wyświetlaczu w telefonie komórkowym to widać Jarka takim jakim on jest [no prawie;)]