Skoro jesień jest już z nami, to ciężko jest znaleźć jakiś powód, by się do jej obecności nie odnosić. Mimo, że jest to pora roku, która nie cieszy się zbytnią popularnością, to i tak jest to czas piękna przeplatanego smutkiem i nostalgią, ale zawsze piękna. Sztuka potrafi wyciągnąć i utrwalić to piękno.
Sztuka jest sposobem na zamknięcie magicznych chwil, czy to w obrazach, czy słowach. „Mimozami jesień się zaczyna, złotawa, krucha i miła…” te słowa wiersza „Wspomnienie” Juliana Tuwima są idealnym odzwierciedleniem nastroju obecnej pory roku. Zachęcam do wysłuchania utworu w kultowym wykonaniu Czesława Niemena.
Można jesieni nie lubić, można denerwować się, gdy przychodzi do nas z jej chłodem, wiatrem, chmurami i deszczem, ale nie można odmówić jej piękna. Możemy go nie dostrzegać z powodu złości, która przysłania nam świat, ale na pewno uda się nam ją docenić, gdy tylko ktoś pokaże nam piękne zdjęcie natury, która jesieni już uległa. Jesień w sztuce potrafi być naprawdę piękna i niezapomniana, ale nie powinniśmy zapominać o tym, że sztuka czerpie bardzo dużo z rzeczywistości, która wszak otacza nas każdego dnia. Wystarczy tylko otworzyć się na piękno, które mamy obok siebie.
Polecam malownicze wizje jesieni
Jarosław Kujawa.
