Inny – nie znaczy gorszy

By bursa

Inny – nie znaczy gorszy

Dzisiaj napiszemy trochę o DYSKRYMINACJI. Kogo chociaż raz w życiu nie dotknęła ta „choroba” może czuć się szczęśliwym człowiekiem.

DYSKRYMINACJA – (według Wikipedii) to forma nieuzasadnionej marginalizacji (wykluczenia społecznego), objawiająca się poprzez traktowanie danej osoby mniej przychylnie, niż innej w porównywalnej sytuacji ze względu na jakąś cechę, np. okres rozwojowy, niepełnosprawność, orientację seksualną, płeć, religię, światopogląd, narodowość lub rasę.

W dzisiejszym świecie z dyskryminacją spotykamy się na co dzień. Jest ona zjawiskiem tak powszechnym, że czasami przestajemy ją zauważać. Ludzie są dyskryminowani za poglądy polityczne, przekonania, działania, wiek, wygląd zewnętrzny…..i można by tak jeszcze wymieniać.

Często dyskryminowane są osoby ze względu na status społeczny tak zwany elitaryzm czyli pogląd, zgodnie z którym niektóre jednostki czy grupy są bardziej wartościowe od innych ze względu na swoje urodzenie, umiejętności, wiedzę czy majątek. Z tego też powodu powinny zajmować uprzywilejowaną pozycję w społeczeństwie (należeć do elit)……naprawdę?

Jednak chyba najczęściej można się spotkać z dyskryminacją zarówno u dzieci, młodzieży czy też osób dorosłych ze względu na wygląd zewnętrzny. Na pewno ma to też powiązanie ze statusem społecznym. Jeżeli mamy pieniądze to i nasz wygląd jest inny. Nosimy markowe ubrania, stać nas na drogie dodatki, pławimy się w luksusie. I nikt nikomu tego nie zabrania, przecież po to zdobywamy wykształcenie, aby mieć dobrą i dobrze płatną pracę a co za tym idzie „lepszą” jakość życia.

Niestety nie każdemu to się udaje. I nie znaczy to wtedy, że taka osoba może być gorzej traktowana, wyśmiewana czy też poniżana.

W szkołach najczęściej dyskryminowani i wykluczani są właśnie uczniowie o niskim statusie społecznym oraz wyglądzie. Z dyskryminacją spotykają się chłopcy, którzy w oczach rówieśników nie są dostatecznie „męscy”. Osoby takie są przez grupę izolowane, wyśmiewane i obrażane. Często doświadczają przemocy, zarówno psychicznej jak i fizycznej, zdarza się przemoc seksualna oraz cyberprzemoc.

A przecież…

Konstytucja RP w art. 32 pkt 2 stanowi, że:

nikt nie może być dyskryminowany w życiu politycznym, społecznym lub gospodarczym z jakiejkolwiek przyczyny.

Dzisiaj w dobie mediów społecznościowych zdjęciem czy „słowem pisanym” można zniszczyć komuś życie. Nawet jak nie jesteśmy bezpośrednim sprawcą, to czemu się temu biernie przyglądamy? Czemu nie reagujemy, nie próbujemy wesprzeć osoby dyskryminowanej czy powstrzymać sprawcy? Czemu czasami nawet wbrew sobie klikamy „lubię to” czy też piszemy szydercze komentarze?

Czy zadajemy sobie czasem takie pytanie? Czy umiemy na nie odpowiedzieć?

A gdybyśmy to my znaleźli się w takiej sytuacji? Gdyby to z nas wszyscy mieli „beke” czy czulibyśmy się z tym komfortowo? Nie sądzę.

Rozejrzyjmy się dookoła, otwórzmy szerzej oczy a może zobaczymy coś więcej niż widzieliśmy dotychczas. Może zauważymy w naszym otoczeniu kolegę czy koleżankę, którzy cierpią psychicznie z powodu dyskryminacji. Może nasza wyciągnięta w ich kierunku dłoń odmieni ich życie, spowoduje, że zaczną się uśmiechać a my poczujemy, że zrobiliśmy coś dla drugiego człowieka.

Fajne uczucie…..wierzcie nam na słowo.

Powstaje projekt, w którym realizowany jest film dokumentalny o dyskryminacji wśród dzieci i młodzieży pt. „Przepraszam za”. Organizatorem jest Stowarzyszenie Św. Łukasza.

Film będzie kierowany do dzieci, młodzieży, nauczycieli i rodziców. Będzie pokazywany w szkołach, bibliotekach, domach kultury w całej Polsce.

W chwili obecnej trwa zbiórka na ukończenie projektu i realizację filmu. Możecie o tym poczytać klikając w link wydarzenia.ngo.pl/”przepraszam za”

Polecamy publikację AMNESTY INTERNATIONAL „Jak radzić sobie z bullyingiem i dyskryminacją w szkole”

Vademecum Szkoły przyjaznej prawom człowieka.

GDZIE  SZUKAC  POMOCY

Telefony zaufania:

  • Telefon zaufania dla dzieci i młodzieży – 116 111
  • Internetowy Telefon Zaufania „Anonimowy Przyjaciel”– pomoc@telefonzaufania.org.pl
  • Anonimowa policyjna linia specjalna – 800 120 148
  • Antydepresyjny telefon zaufania – 22 654 40 41
  • Dziecięcy Telefon Zaufania Rzecznik Praw Dziecka – 800 12 12 12

Wychowawcy:  Żaneta Misztoft i Monika Ochocka